الکتروفورز هموگلوبین خون

نام اختصاری

HBEL

سایر نام ها

الکتروفورز هموگلوبین خون ، Hemoglobin  Variant , Hemoglobin A₂ , F

نوع نمونه قابل اندازه گیری

خون کامل (Whole blood) – پلاسما هپارینه ، سیترات  یا EDTA دار

شرایط نمونه گیری

1. نیاز به ناشتایی نمی باشد.
2. نمونه گیری وریدی
3. محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید.

شرایط نگهداری

بهتر است از نمونه تازه استفاده شود. نمونه در دمای C^◦ ۴ به مدت ۱۰ روز پایدار است.

کاربردهای بالینی

1. الکتروفورز هموگلوبین آزمایشی به منظور شناسایی هموگلوبین های غیر طبیعی  (هموگلوبینوپاتی ها) است. این آزمایش برای تشخیص کم خونی داسی، تالاسمی و سایر هموگلوبینوپاتی ها نیز کاربرد دارد.
2. بررسی میکروسبتوز با علت ناشناخته

روش ارجح

الکتروفورز استات سلولز یا ژل در مورد HbA₂ ، کروماتوگرافی تعویض یونی

مقادیر طبیعی

بزرگسالان

Hemoglobin A2 : 1.5 – 3.5

نوزادان

کمتر از ۲۸ روزه : %۵۰ – %۸۰ ،

کمتر از ۶ ماه = %۰٫۸ >

بیشتر از ۶ ماه = %۱  –  ۲ %

تفسیر

انواع هموگلوبین در حال حاضر شناسایی ، اندازه گیری و دارای یک گزارش تفسیری می باشند. اهمیت بالینی الکتروفورز Hb در بیماری های سلول داسی، هموگلوبین H، تالاسمی ماژور ، تالاسمی مینور، هموگلوبینC  می باشد. نمای الکتروفورزی این هموگلوبینوپاتی ها کاملاً کلاسیک می باشد. یعنی برای بیماری های فوق الذکر تشخیصی است.

عوامل مداخله گر

انتقال خون در طی ۱۲ هفته قبل ممکن است سبب تغییر نتایج آزمایش شود. آنمی مگالوبلاستیک ناشی از داروها و هیپرتیروئیدیسم باعث افزایش سطح HbA₂ می شود.

توضیحات

• در منبعی ذکر شده است که کروماتوگرافی تعویض یونی بهترین روش برای اندازه گیری کمی غلطت های بالای HBF است.
• آزمایش مرتبط با این تست، آزمون مستقیم Hb خون می باشد.