مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
نام آزمایش
تست تشخیص سیفیلیس مانند VDRL, RPR
نام انگلیسی تست
Syphilis detection test
نوع نمونه
تراشه های شانکر در منطقه آسیب دیده، نمونه خون از ورید بازو، یا مایع مغزی نخاعی گرفته شده از طریق سوزن زدن به کانال نخاع، بسته به روش آزمایش مورد استفاده
علت درخواست تست تشخیص سیفیلیس
این تست برای غربالگری یا تشخیص عفونت باکتری تروپونما پالیدوم که باعث بروز بیماری مقاربتی (STD) سیفیلیس می شود، درخواست می گردد.
پزشک ممکن است درخواست آزمایش کند اگر: اگر بیمار دارای علائمی نظیر شانکر در اندام تناسلی یا گلواست؛ اگر فرد برای دیگر بیماری های منتقله از راه جنسی مانند سوزاک درمان می شود؛ اگر بیمار باردار است، چرا که سیفیلیس درمان نشده می تواند جنین در حال رشد را آلوده کند و حتی بکشد؛ برای تعین علت دقیق بیماری فردی که از علائم غیراختصاصی شبیه سیفیلیس شکایت دارد.
توضیح راجع به تست
این آزمایش حضور تروپونما پالیدوم را جستجو می کند.
پاسخ به درمان، با تست تعقیبی RPR تعیین می شود و آزمایش FTA – ABS برای تأیید RPR یا VDRL مثبت استفاده می شود. در سیفیلیس بطئی یا نهفته، مایع مغزی نخاعی (CSF) به منظور تشخیص درگیری مغز (سیفیلیس عصبی) آزمایش می شود.
درحالت طبیعی منفی می باشد. در حاملگی و در افراد بالای ۷۰ سال می تواند به طور غیر اختصاصی مثبت شود.
تفسیر
تست تشخیص سیفیلیس بهترین راه تشخیص سیفلیس عصبی به همراه آزمایشات شمارش سلولی و تعیین میزان پروتئین مایع نخاعی می باشد.۱۴ روز پس از ظهور شانکر این آزمایش مثبت می شود و در تمامی مراحل سیفلیس ثانویه مثبت باقی می ماند . برای پیشگیری از سیفلیس مادرزادی بهتر است از تمام خانم های باردار قبل از زایمان آزمایش سرولوژی VDRL یا RPR به عمل آید. همچنین بیماران سیفلیسی در حال درمان می بایست به مدت ۲ سال و همچنین هر ۳ الی ۴ سال یکبار آزمایش شوند.
در چه شرایطی تست افزایش می یابد
داشتن HIV، بیماری لایم، مالاریا، لوپوس، یا انواع خاصی از ذات الریه ممکن است باعث نتیجه مثبت کاذب در آزمایش VDRL و RPR شوند.
تست های تکمیلی
Hepatitis C; HIV antibody test
طریقه جمع آوری نمونه
چندین روش غربالگری و آزمایش های مختلف وجود دارد، بنابراین نمونه های مختلف مورد نیاز است. برای عفونت های جدید، پزشک ممکن است تراشه هایی از شانکر را در منطقه آسیب دیده، نظیر دهانه رحم، آلت تناسلی مرد، مقعد یا گلو بردارد.
پزشک ممکن است برای آزمایش های اضافی خون ورید بازو را بگیرد.
اگر بیمار مراحل بطئی یا نهفته این بیماری با احتمال درگیری مغز (سیفیلیس عصبی) می گذراند، پزشک بررسی مایع مغزی نخاعی (CSF) از طریق ورود سوزن به کانال نخاع را درخواست می کند.
سیفیلیس، بیماری عفونی است که اغلب از طریق تماس جنسی نظیر تماس مستقیم با زخم سیفلیس (شانکر) منتشر می شود. به راحتی درمان می شود، اما اگر بدون درمان رها شود، می تواند مشکلات بسیار جدی برای سلامتی فرد به وجود آورد. همچنین مادر آلوده می تواند بیماری را به جنین خود منتقل کند.
اگر فرد آلوده شده باشد، باید آزمایش های تعقیبی خون را در ماه های ۳، ۶، ۱۲ و ۲۴ داشته باشد، تا به دنبال درمان از برطرف شدن عفونت اطمینان حاصل شود.
اگر تراشه ها حضور باکتری سیفیلیس (تست مثبت) را نشان می دهند، بیمار عفونت دارد که نیاز به درمان با یک دوره آنتی بیوتیک، ترجیحا پنی سیلین دارد.
برای آزمایش های خون که آنتی بادی های تولید شده توسط بدن برای مبارزه با عفونت را تشخیص می دهند، آزمایش مثبت نشان می دهد که بیمار در حال حاضر یا در گذشته عفونت داشته است. اگرچه، یک تست منفی، همیشه به این معنی نیست که فرد سیفیلیس ندارد.
آنتی بادی ها ممکن است تا ۳ ماه بعد از قرار گرفتن در معرض این باکتری قابل تشخیص نباشند و بعد تا سال ها در بدن باقی بمانند.
تست های مثبت باید با آزمایش های اختصاصی تر مانند FTA-ABS تأیید شوند.
توضیحات
در صورتیکه سرم دکمپلمانه ظرف ۴ ساعت آزمایش نشود، می بایست در هنگام آزمایش مجدداً به مدت ۱۰ دقیقه در ۵۶ درجه سانتیگراد دکمپلمانه شود.
آزمایش VDRL حساسیت بیشتری از RPR در مرحله سیفلیس اولیه دارد. ولی RPR اختصاصی تر می باشد.
در صورت مثبت شدن آزمایش VDRL با روش های FTA-ABS یا MHA-TP باید تایید شود.
گاهی به علت بالا بودن مقدار آنتی بادی رآژین ( در ۲- ۱ درصد افراد مبتلا به سیفلیس ثانویه) پدیده منطقه ای مشاهده می شود و در نتیجه جواب آزمایش ممکن است به صورت منفی یا مثبت ضعیف دیده شود. در این گونه موارد باید آزمایش کمی VDRL را انجام داد.
از حضور شما در سایت سِوِن لَب SevenLab.ir سپاسگذاریم.
