نام:
توبرامایسین
موارد مصرف:
توبرامایسین از جنتامایسین بر روی پسودوموناس آئروژینوزا کمی موثرتر است. توبرامایسین در سپتی سمی و سپسیس نوزادان، مننژیت و سایر عفونتهای CNS، عفونت مجاری صفراوی، پیلونفریت حاد یا التهاب عفونی حاد پروستات مصرف میشود.
موارد منع مصرف:
این دارو نباید در صورت ابتلای بیمار به میاستنی گراو مصرف شود.
هشدارها:
فاصله بین دفعات مصرف دارو در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه باید افزایش داده شود.
عوارض جانبی:
آسیب بخش حلزونی گوش، مسمومیت برگشت پذیر کلیه، به ندرت کاهش منیزیم خون به ویژه در مصرف طولانی مدت و کولیت پسودوممبران از عوارض احتمالی این دارو هستند.
تداخلهای دارویی:
در صورت مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با سفالوسپورینها (بهویژه سفالوتین)، آمفوتریسین، سیکلوسپورین و داروهای سیتوتوکسیک، خطر بروز مسمومیت کلیوی (و احتمالا مسمومیت گوشی) افزایش مییابد. مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با نئوستیگمین و پیریدوستیگمین، اثر این داروهای کولینرژیک را کاهش میدهد. مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با داروهای مسدد عصب ـ عضله ممکن است موجب ضعف بیشتر عضلات اسکلتی، ضعف تنفس و حتی آپنه شود. خطر بروز مسمومیت گوشی در صورت مصرف آمینوگلیکوزیدها با داروهای مدر گروه حلقه لوپ ممکن است افزایش یابد. از مصرف همزمان دو یا چند آمینوگلیکوزید با یکدیگر و مصرف همزمان این داروها با کاپرئومایسین باید خودداری کرد، زیرا خطر بروز مسمومیت گوشی و کلیوی و انسداد عصب ـ عضله ممکن است افزایش یابد.
نکات قابل توصیه:
- از آنجا که احتمال تشکیل کمپلکس بین توبرامایسین و سایر داروها وجود دارد، مخلوط کردن این دارو با سایر داروها در یک محلول توصیه نمیشود.
- تزریق زیر جلدی توبرامایسین بدلیل دردناک بودن، توصیه نمیشود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان:
مقدار مصرف این دارو از راه تزریق عضلانی، تزریق آهسته وریدی یا انفوزیون وریدی mg/kg/day 3 در مقادیر منقسم در فواصل ۸ ساعت میباشد. در عفونتهای شدید، تا ۵ mg/kg/day در مقادیر منقسم هر ۸ ـ ۶ ساعت مصرف میشود.
کودکان:
در نوزادان با سن تا یک هفته بهمقدار ۲ mg/day هر ۱۲ ساعت و در نوزادان با سن بیش از یک هفته و کودکان ۲/۵ ـ ۲ mg/kg هر ۸ ساعت تزریق عضلانی، تزریق آهسته وریدی یا انفوزیون وریدی میشود.
(Injection: 10 mg/ml, 40 mg/ml (as sulfate
از حضور شما در سایت سِوِن لَب SevenLab.ir سپاسگذاریم.