مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی | سِوِن لَب دنیای علم تشخیص پزشکی
نام:
جنتامایسین
موارد مصرف:
جنتامایسین در درمان عفونتهای جدی مانند سپتی سمی و سپسیس نوزادان، مننژیت و سایر عفونتهای CNS، عفونت مجاری صفراوی، پیلونفریت حاد یا التهاب عفونی حاد پروستات و همراه با یک پنی سیلین در درمان اندوکاردیت ناشی از استرپتوکوکوس ویریدانس یا استرپتوکوکوس فکالیس مصرف می‌شود.
موارد منع مصرف:
این دارو نباید در صورت ابتلای بیمار به میاستنی گراو مصرف شود.
هشدارها:
فاصله بین دفعات مصرف دارو در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه باید افزایش داده شود.
عوارض جانبی:
آسیب بخش حلزونی گوش، مسمومیت برگشت پذیر کلیه، بندرت کاهش منیزیم خون به ویژه در مصرف طولانی مدت و کولیت پسودوممبران از عوارض احتمالی این دارو هستند.
تداخل‌های دارویی:
در صورت مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با سفالوسپورین‌ها (به ویژه سفالوتین)، آمفوتریسین، سیکلوسپورین و داروهای سیتوتوکسیک، خطر بروز مسمومیت کلیوی (و احتمالا مسمومیت گوشی) افزایش می‌یابد. مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با نئوستیگمین و پیریدوستیگمین، به دلیل اثر آنتاگونیستی، اثر این داروهای کولینرژیک را کاهش می‌دهد. مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با داروهای مسدد عصب ـ عضله ممکن است موجب ضعف بیشتر عضلات اسکلتی، ضعف تنفس و حتی آپنه شود. خطر بروز مسمومیت گوشی در صورت مصرف آمینوگلیکوزیدها با داروهای مدر گروه حلقه لوپ ممکن است افزایش یابد. از مصرف همزمان دو یا چند آمینوگلیکوزید با یکدیگر و مصرف همزمان این داروها با کاپرئومایسین باید خودداری کرد، زیرا خطر بروز مسمومیت گوشی و کلیوی و انسداد عصب ـ عضله ممکن است افزایش‌یابد.
نکات قابل توصیه:
- از آنجا که دفع آمینوگلیکوزیدها عمدتا کلیوی است و غلظت این داروها در ادرار زیاد خواهد بود، بیمار باید به اندازه کافی آب یا مایعات مصرف کند تا غلظت زیاد دارو موجب آسیب به مجاری ادراری نشود.
- تزریق زیر جلدی جنتامایسین توصیه نمی‌شود، زیرا دردناک خواهد بود.
- مقدار مصرف جنتامایسین به ویژه در بیمارانی که دچار سوختگی شده‌اند یا عمل جراحی در پیش دارند و در زنان باردار یا مبتلا به بیماریهای زنان ممکن است کمتر یا بیشتر از مقدار توصیه شده باشد که این به دلیل تفاوت زیاد بین نیاز این گروه بیماران به دارو است.
- از آنجا که احتمال تشکیل کمپلکس بین جنتامایسین و سایر داروها وجود دارد، مخلوط کردن این دارو با سایر داروها در یک محلول توصیه نمی‌شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان:
مقدار مصرف این دارو از راه تزریق عضلانی، تزریق آهسته وریدی یا انفوزیون ۵ ـ ۲ mg/kg/day در مقادیر منقسم و در فواصل ۸ ساعت میباشد. در صورت ابتلای بیمار به عیب کار کلیه فاصله زمانی بین دفعات مصرف دارو بر اساس کلیرانس کرآتینین تعیین می‌شود.
کودکان:
در کودکان با سن کمتر از ۲ هفته به مقدار ۳ mg/kg هر ۱۲ ساعت و در کودکان با سن ۲ هفته تا ۱۲ سال به مقدار ۲ mg/kg هر ۸ ساعت مصرف می‌شود. مقدار مصرف این دارو از راه تزریق داخل غلاف طناب نخاعی ۱ mg/day (تا حداکثر ۵ mg/day در صورت نیار) همراه با میزان ۴ ـ ۲ mg/kg/day در مقادیر منقسم هر ۸ ساعت به صورت تزریق عضلانی میباشد.
Injection (as sulfate): 10 mg/ml, 40 mg/ml
از حضور شما در سایت سِوِن لَب SevenLab.ir سپاسگذاریم.
