مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
نام:
دیفن هیدرامین
موارد مصرف:
دیفن هیدرامین در درمان علامتی رینیت آلرژیک، رینیت وازوموتور، کهیر و کهیر غول آسا، به عنوان درمان کمکی در شوک آنافیلاکتیک، درمان علامتی پارکینسون و واکنش های اکسترا پیرامیدال ناشی از داروها، تهوع و استفراغ ناشی از مسافرت یا حرکت، به عنوان بی حس کننده موضعی در دندانپزشکی و به عنوان یک خواب آور ملایم به کار میرود.
مکانیسم اثر:
اثر ضد آلرژی این دارو به علت رقابت با هیستامین برای اتصال به گیرندههای H1 است. احتمالا اثر ضد استفراغ و ضد سرگیجه آنرا می توان به اثر ضد موسکارینی آن ارتباط داد. اثر ضد سرفه دیفن هیدرامین به علت اثر مستقیم بر مرکز سرفه در بصل النخاع است. این داروبر گیرنده های H1 مغز اثر گذاشته موجب اثرات خواب آور میگردد. اثر بی حس کنندگی موضعی آن بدلیل شباهت ساختمانی آن با بی حس کننده های موضعی است.
فارماکوکینتیک:
این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب میشود. زمان شروع اثر آن در حدود ۶۰ ـ ۱۵ دقیقه است. دفع آن کلیوی است و اغلب به صورت متابولیت طی ۲۴ ساعت دفع میگردد.
موارد منع مصرف:
در پورفیریا نباید استفاده گردد.
هشدارها:
- مصرف این دارو در صرع، هیپرتروفی پروستات، احتباس ادرار، گلوکوم و بیماریهای کبد باید با احتیاط صورت گیرد.
- احتمال بروز سرگیجه، تسکین بیش ازحد، اغتشاش شعور و کمی فشار خون ناشی از مصرف این دارو در سالخوردگان بیشتر است.
- مصرف طولانی مدت این دارو باعث خشکی دهان گردیده احتمال گلو درد، عفونت دهان و گلو و پوسیدگی دندان وجود دارد.
- در صورت مصرف این دارو تشخیص آپاندیسیت و علایم سمی بر گوش ناشی از داروها مشکل میگردد.
عوارض جانبی:
عوارض شایع این دارو عبارتند از گیجی، سردرد، عوارض پسیکو موتور، عوارض ضد موسکارینی مانند خشکی دهان، تاری دید و دوبینی و عوارض دستگاه گوارشی.
تداخلهای دارویی:
- مصرف همزمان این دارو با مضعف های CNS ممکن است اثرات مضعف آن را افزایش دهد.
- استفاده همزمان آن با داروهای آنتی کولینرژیک اثرات جانبی این دارو را تشدید میکند.
- مصرف همزمان داروهای سمی برای گوش مانند سالیسیلاتها و وانکومایسین با این دارو ممکن است اثر سمی آنها بر روی گوش از جمله وزوز گوش و سرگیجه را بپوشاند.
نکات قابل توصیه:
- به منظور کاهش تحریک گوارشی همراه غذا، آب یا شیر مصرف گردد.
- در صورت مصرف به عنوان ضد سرگیجه حداقل نیم ساعت قبل از مسافرت استفاده گردد.
- در صورت بروز خواب آلودگی از کارهایی که نیاز به تمرکز حواس دارند خودداری گردد.
مقدار مصرف:
بزرگسالان:
- به عنوان ضد هیستامین، مقدار ۵۰ ـ ۲۵ میلیگرم هر ۶ ـ ۴ ساعت مصرف میشود.
- بهعنوان ضد دیسکنزی در پارکینسون ایدیوپاتیک در ابتدا مقدار ۱۵۰ ـ ۵۰ میلیگرم یا ۲۵ میلیگرم سه بار در روز مصرف میشود و سپس مقدار مصرف به ۵۰ میلیگرم چهار بار در روز افزایش مییابد.
- به عنوان ضد استفراغ مقدار ۵۰ میلیگرم نیم ساعت قبل ازمسافرت مصرف میشود.
- بهعنوان آرامبخش ـ خواب آور مقدار ۵۰ میلیگرم ۳۰ ـ ۲۰ دقیقه قبل از خواب مصرف میشود.
- حداکثر مقدار مصرف آن ۳۰۰ mg/day است.
کودکان:
- به عنوان ضد هیستامین، مقدار ۱/۲۵ mg/kg هر ۶ ـ ۴ ساعت مصرف میگردد.
- بهعنوان ضد استفراغ یک تا یک و نیم mg/kg هر ۶ ساعت مصرف میگردد.
Elixir: 12.5mg / 5ml
Tablet: 25mg
