مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
نام:
دیمن هیدرینات
موارد مصرف:
دیمن هیدرینات در درمان سرگیجه، تهوع، بیماری مسافرت و همچنین سرگیجه ناشی از بیماریهای که برروی بخش دهلیزی گوش اثر می‌گذارند (مانند التهاب لابیرنت) به کار برده می‌شود.
مکانیسم اثر:
دیمن هیدرینات یک داروی آنتی هیستامین است و احتمالا با اثر ضد موسکارینی مرکزی باعث کاهش فعالیت لابیرنت و مرکز CTZ در بصل النخاع می‌شود و باعث مهار سرگیجه و تهوع است.
فارماکوکینتیک:
این دارو به خوبی از راه خوراکی جذب می‌گردد متابولیسم آن کبدی است و از کلیه طی ۲۴ ساعت به صورت متابولیت دفع می‌گردد.
هشدارها:
- احتمال بروز سرگیجه، تسکین، اغتشاش شعور و کمی فشار خون در بیماران سالخورده وجود دارد.
- احتمال بروز خشکی دهان وجود داردو در صورت مصرف مداوم ممکن است باعث بروز بیماریهای دهان و دندان گردد.
عوارض جانبی:
خواب آلودگی، غلیظ شدن ترشحات نایژه، تاری دید، دفع مشکل یا دردناک ادرار، هیجان و عصبانیت از عوارض این دارو هستند.
تداخل‌های دارویی:
این دارو اثرات ضد موسکارینی آمانتادین، آتروپین و ترکیبات مشابه، هالوپیریدول، فنوتیازین‌ها و پروکائین آمید را تشدید می‌کند. مصرف همزمان با داروهای سمی برای گوش می‌تواند علایم مسمومیت گوشی ناشی از این داروها را بپوشاند. این دارو اثرات داروهای مضعف CNS را تشدید می‌کند.
نکات قابل توصیه:
- به منظور کاهش تحریک گوارشی، همراه غذا، آب یا شیر مصرف شود.
- داروهای ضد هیستامین ممکن است علایم مسمومیت گوشی ناشی از مصرف مقادیر زیاد سالیسیلات‌ها را بپوشانند.
- احتمال بروز خواب آلودگی وجود دارد. بنابراین از کار با آلاتی که نیازمند هوشیاری است مانند رانندگی خودداری شود.
- دیمن هیدرنات به عنوان ضد سرگیجه حداقل نیم ساعت قبل از مسافرت باید مصرف گردد.
مقدار مصرف:
بزرگسالان:
به عنوان ضد استفراغ و ضدسرگیجه مقدار ۱۰۰ ـ ۵۰ میلی گرم هر چهار ساعت بر حسب نیاز مصرف می‌شود. حداکثر مقدار مصرف در بزرگسالان تا ۴۰۰ mg/day است.
کودکان:
در کودکان ۶ ـ ۱ ساله دوازده و نیم تا بیست و پنج میلی گرم بر روز و در کودکان ۱۲ ـ ۷ ساله، ۲۵-۵۰ میلی گرم بر روز مصرف می‌شود.
Tablet: 50 mg
