زمان پروترومبین پلاسما (PT)

نام آزمایش

PT با تعیین میزان INR

نام انگلیسی تست

Prothrombin Time and International Normalized Ratio

آمادگی بیمار

آمادگی خاصی لازم نیست، هرچند که اگر فرد تحت درمان ضدانعقاد است، نمونه باید قبل از دریافت دوز روزانه دارو، جمع آوری شود.

علت درخواست تست

این تست برای بررسی چگونگی عملکرد داروهای رقیق کننده خون (ضدانعقادها) برای جلوگیری از لخته شدن خون؛ برای کمک به شناسایی و تشخیص اختلال خونریزی؛ یا اگر فرد داروی ضد انعقاد مصرف می کند یا اگر پزشک مشکوک است که فرد ممکن است اختلال خونریزی داشته باشد، درخواست می شود. اگر بیمار داروی ضدانعقاد مصرف می کند، پزشک PT/INR فرد را به طور منظم کنترل می کند تا مطمئن شود که نسخه بیمار به خوبی عمل می کند.

PT ممکن است درخواست شود وقتی بیماری که داروهای ضدانعقاد مصرف نمی کند، اما علائم یا نشانه های اختلال خونریزی را نشان می دهد، که می تواند از خون دماغ شدن، خونریزی لثه ها، کبودی، دوره های قاعدگی سنگین، خون در مدفوع و/ یا ادرار تا ورم و آماس مفاصل (صدمات ناشی از خونریزی داخل مفاصل)، از دست دادن بینایی و کم خونی مزمن باشد. گاهی اوقات وقتی قرار است بیمار تحت عمل جراحی قرار گیرد، برای اطمینان از توانایی لخته شدن طبیعی خون، تست PT درخواست می شود.

توضیح راجع به تست   

تست زمان پروترومبین (PT) مدت زمان تشکیل لخته در نمونه خون را اندازه گیری می کند. در بدن روند لخته شدن خون، شامل یک سری از واکنش های شیمیایی متوالی به نام آبشار انعقادی است، که در آن فاکتورهای انعقادی، یکی پس از دیگری فعال می شوند و در نتیجه لخته تشکیل می شود. پروترومبین یکی از فاکتورهای انعقادی تولید شده توسط کبد است. یکی از مراحل نهایی آبشار، تبدیل پروترومبین (فاکتور II) به ترومبین است. آزمایش PT، عملکرد یکپارچه فاکتورهای انعقادی شامل فاکتورهای I (فیبرینوژن)، II (پروترومبین)، V ،VII و X را ارزیابی می کند. این تست، توانایی بدن در تولید لخته در مدت زمان مناسب را ارزیابی می کند، و اگر هر یک از این فاکتورها ناقص باشند، PT طولانی خواهد شد.

آزمایش PT معمولا در عرض چند ثانیه اندازه گیری شده و با مقادیر افراد سالم مقایسه می شود. چون معرف های مورد استفاده برای انجام آزمایش PT از یک آزمایشگاه به آزمایشگاه دیگر و حتی در یک آزمایشگاه، در طول زمان متفاوت است، مقادیر طبیعی نیز در نوسان است. بنابراین ستفاده از نسبت نرمال شده بین المللی (INR) با تست PT برای بیمارانی که داروهای رقیق کننده خون وارفارین (کومادین) دریافت می کنند، توصیه می شود. INR محاسبه ای است که تغییر در معرف های PT را تنظیم می کند و اجازه می دهد تا نتایج آزمایشگاه های مختلف با هم قابل مقایسه باشند. اکثر آزمایشگاه ها در حال حاضر، هر زمان که آزمایش PT درخواست شود، مقادیر هر دو، PT و INR را گزارش می کنند. با این حال، برای ارزیابی PT بیمارانی که از رقیق کننده های خون استفاده می کنند، INR نباید مورد استفاده قرار گیرد.

مقادیر طبیعی

۱۱ تا ۱۳٫۵ ثانیه

مقدار نرمال INR از ۰٫۸ تا ۱٫۱

تست های تکمیلی

Activated Clotting Time (ACT) ، Partial Thromboplastin Time (PTT) ، Prothrombin Consumption Time (PCT) ، Fibrinogen ، Coagulation Factors ،  Platelet Count ، Platelet Function Tests ، Thrombin Time

تداخلات دارویی

بعضی از آنتی بیوتیک ها می توانند PT/INR را افزایش دهند.

اطلاعات تکمیلی

PT اغلب همراه با PTT برای ارزیابی عملکرد همه فاکتورهای انعقادی استفاده می شود. گاهی اوقات، این آزمایش ممکن است برای غربالگری بیماران از نظر وجود هر گونه مشکل خونریزی که پیش از این بازیابی نشده، قبل از اعمال جراحی آنها انجام شود.

نسبت نرمال شده بین المللی (INR) برای پایش اثربخشی داروهای رقیق کننده خون نظیر وارفارین (کومادین) استفاده می شود. این داروهای ضدانعقاد، به جلوگیری از تشکیل لخته خون کمک می کنند.

بیمارانی که از داروهای ضدانعقاد استفاده می کنند، باید INR آنها ۲/۰ تا ۳/۰ باشد. برای بیمارانی که در معرض خطر تشکیل لخته هستند، نیاز است که INR بالاتر، حدود ۲/۵ به ۳/۵ باشد. پزشک از INR برای تنظیم دارو استفاده می کند تا PT را در محدوده مناسب برای بیمار قرار دهد.