مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
نام:
سیناریزین
موارد مصرف:
سیناریزین برای رفع اختلالاتی مثل سرگیجه، وزوز گوش، تهوع و استفراغ، در بیماری منییر، بیماری مسافرت، بیماری عروق محیطی و سندرم رینود تجویز میشود.
مکانیسم اثر:
اثرات این دارو ناشی از مهارگیرنده H1 هیستامینی است.
فارماکوکینتیک:
این دارو از طریق خوراکی سریع جذب شده و بعد از ۲ ـ ۱ ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی میرسد و در کبد متابولیزه میشود.
موارد منع مصرف:
در صورت وجود پورفیری نباید مصرف شود.
- این دارو در دوران بارداری در گروه B قرار دارد و مصرف آن تنها در صورت تجویز پزشک امکان پذیر است.
- این دارو در شیر ترشح می شود بنابراین مصرف آن در شیردهی توصیه نمی شود.
هشدارها:
- در صورت پایین بودن فشار خون بیمار، مصرف مقادیر زیاد این دارو باید با احتیاط انجام شود.
- در صورت وجود صرع، هیپرتروفی پروستات، احتباس ادرار، گلوکوم و بیماری کبدی باید با احتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی:
خواب آلودگی، خشکی دهان، تاری دید، بثورات جلدی، خستگی، سر درد و اختلالات گوارشی از عوارض جانبی دارو هستند.
مقدار مصرف:
بزرگسالان:
مقدار ۳۰ میلی گرم ۳ بار در روز مصرف میشود. در بیماری مسافرت ۳۰ میلی گرم ۲ ساعت قبل از مسافرت و سپس در صورت لزوم ۱۵ میلی گرم هر ۸ ساعت در طول مسافرت مصرف میشود.
در اختلالات عروق محیطی ابتدا ۷۵ میلی گرم ۳ بار در روز مصرف میشود. مقدار مصرف نگهدارنده ۷۵ میلیگرم ۳ ـ ۲ بار در روز است.
کودکان:
مقدار مصرف در کودکان ۱۲ ـ ۵ سال نصف مقدار مصرف بزرگسالان است.
Tablet: 25mg, 75mg
