مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
نام:
محلولهای دیالیز
موارد مصرف:
محلولهای دیالیز، محلولهای حاوی الکترولیت هستند که با غلظتی مشابه با غلظت مایع خارج سلولی یا پلاسما، تهیه می‌شوند. در این محلولها، گلوکز ممکن است به عنوان عامل اسموتیک اضافه شود. محلولهای دیالیز در کنترل نارسایی کلیوی و مسمومیت مصرف می‌شود. با استفاده از این محلولها، امکان برداشت انتخابی مواد سمی، الکترولیت های اضافی و مایعات بدن فراهم می‌شود. در دیالیز صفاقی، تبادل یون ها بین محلولها و خون بیمار، از طریق غشاء های حفره صفاقی صورت می‌گیرد.
هشدارها:
- جذب سیستمیک این محلول ممکن است موجب افزایش بار مایع یا الکترولیت بدن و در نتیجه رقیق شدن الکترولیتهای سرم، زیاد شدن آب بدن، حالات احتقانی یا خیز ریوی شود.
- مصرف این محلول برای شستشوی مجاری ادراری در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه یا اختلال قلبی ـ ریوی باید با احتیاط صورت گیرد.
- در صورت بروز عوارض جانبی، زیادی آب بدن یا افزایش بار الکترولیت بدن، مصرف دارو باید قطع شود.
عوارض جانبی:
در صورت عدم رعایت روشهای دقیق و آلوده شدن محلول، ممکن است صدمات جدی برای کلیه ها به دنبال داشته باشد.
۵٫۶۷۵٫۶۷ g5.67 gSodium Chloride
۰٫۲۵۷۰٫۲۵-۷۰٫۲۵gCalcium Chloride, 2 H2O
۰٫۱۵۲g0.1520.152gMagnesium Chloride, 6H2O
۳٫۹۹۲۳٫۹۹۲۳٫۹۹۲gSodium Lactate
H2O 42.525 g 15 g Dextrose,
(۱۰۰۰ ml 1000 ml 1000 ml Water (Q.S.to
از حضور شما در سایت سِوِن لَب SevenLab.ir سپاسگذاریم.
