مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی | سِوِن لَب دنیای علم تشخیص پزشکی
نام:
دی پیریدامول
موارد مصرف:
دی پیریدامول به عنوان داروی کمکی همراه با داروهای ضد انعقاد خوراکی برای پیشگیری از ترومبو آمبولی پس از جراحی دریچه های قلب مصرف می‌شود. دی پیریدامول از راه وریدی فقط به عنوان داروی کمک تشخیصی در تصویربرداری از پرفوزیون عضله قلب، برای تشخیص نقص پرفوزیون همراه با بیماری شریان کرونر مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر:
دی پیریدامول ممکن است غلظت آدنوزین درون زاد (گشاد کننده عروق کرونر و مهار کننده تجمع پلاکتی) و AMP حلقوی را افزایش دهد. علاوه بر این، دی پیریدامول غلظت AMP حلقوی درون پلاکتی را از طریق افزایش تحریک فعالیت ادنیلات سیکلاز و مهار آنزیم فسفودی استراز بالا می‌برد.
فارماکوکینتیک:
جذب دی پیریدامول آهسته و متغیر است. فراهمی زیستی این دارو ۲۷ – ۶۶ درصد است. پیوند آن به پروتیئن بسیار زیاد است (۹۹ ـ ۹۱ درصد). متابولیسم دارو کبدی است. نیمه عمر دفع آن از راه خواکی ۱۲ ـ ۱۰ ساعت و از راه وریدی ۱۵ ـ ۱۰ ساعت است. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی، از راه خوراکی ۳ ـ ۱ ساعت و از راه وریدی ۲ دقیقه پس از اتمام یک انفوزیون ۴ دقیقه ای است. دفع این دارو عمدتا از طریق صفرا است (تا ۲۰ درصد ممکن است گردش مجدد روده‌ای ـ کبدی داشته باشد).
هشدارها:
- این دارو در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود: انفارکتوس اخیر قلب، آنژین قلبی که وضعیت آن به سرعت تشدید می‌شود، تنگی آئورت، میگرن (ممکن است سبب تشدید میگرن شود) و کمی فشار خون.
- مصرف این دارو از راه تزریق وریدی برای تشخیص وضعیت پرفوزیون قلب، در بیماران مبتلا به آسم یا سابقه ابتلای به آن باید با احتیاط صورت گیرد.
عوارض جانبی:
تهوع، اسهال، سردرد، سرگیجه، درد عضلانی و کمی فشار خون با مصرف این دارو گزارش شده است. همچنین درد قفسه سینه، تغییرات فشارخون، تاکی کاردی و یا آریتمی با تزریق این دارو مشاهده شده است. همچنین، مصرف این دارو بندرت ممکن است باعث تشدید علائم بیماری عروق کرونر شود.
تداخل‌های داروئی:
با مصرف همزمان داروهای ضد انعقاد خوراکی یا هپارین با دی پیریدامول، به علت مهار تجمع پلاکتی ناشی از این دارو، خطر بروز خونریزی ممکن است افزایش یابد. مصرف همزمان دی پیریدامول با سایر داروهای مهار کننده تجمع پلاکتی، بویژه سالیسیلات‌ها و اسیداستیل سالیسیلیک ممکن است خطر بروز خونریزی شدید ناشی از اثرات اضافی مهار تجمع پلاکتی را افزایش دهد. مصرف همزمان دی پیریدامول با داروهای ترومبولیتیک (استرپتوکیناز و اوروکیناز) به علت افزایش خطر بروز خونریزی شدید ناشی از مهار تجمع پلاکتی توسط دی پیریدامول توصیه نمی‌شود.
نکات قابل توصیه:
- دارو باید در فواصل زمانی یکسان مصرف شود.
- از مصرف اسید استیل سالیسیلیک همراه با این دارو، مگر با تجویز پزشک، باید خوداری شود.
- هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود.
- به منظور افزایش جذب، بهتر است دارو همراه با آب، حداقل یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا مصرف شود. در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو باید همراه با شیر یا غذا مصرف شود.
مقدار مصرف:
خوراکی:
در بزرگسالان به عنوان مهار کننده تجمع پلاکتی برای پیشگیری از ترومبوآمبولی پس از جراحی دریچه های قلب ۱۰۰ ـ ۷۵ میلی گرم ۴ بار در روز همراه با یک داروی ضد انعقاد مصرف می‌شود. در صورت مصرف g/day 1 اسید استیل سالیسیلیک مقدار mg/day 10 از دی پیریدامول کافی است.
تزریقی:
بزرگسالان:
به عنوان داروی کمک تشخیصی mg/kg 0/57 با سرعت mg/kg/min 0/142 برای ۴ دقیقه انفوزیون وریدی می‌شود.
کودکان:
۶۰ میلی‌گرم از دارو مصرف‌می‌شود.
اشکال دارویی:
Coated Tablet: 25 mg, 75 mg
Injection : 10 mg/2ml
از حضور شما در سایت سِوِن لَب SevenLab.ir سپاسگذاریم.
