مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
نام:
متیل ارگونوین
موارد مصرف:
متیل ارگونوین به منظور پیشگیری و درمان خونریزی پس از زایمان یا سقط جنین به کار برده می شود. در درمان سقط ناقص نیز ممکن است به کار برده شود.
مکانیسم اثر:
میتل ارگونوین عضله رحم را مستقیم تحریک می‌کند. انقباض دیواره رحم و اطراف رگهای خونریزی دهنده در محل جفت سبب توقف خونریزی می‌شود. متیل ارگونوین شبیه دیگر آلکالوئید های ارگوت، با تحریک گیرنده های سروتونین و آلفا آدرنرژیک سبب انقباض عروق سرخرگی می‌شود. اثرات اکسی توسیک متیل ارگونوین بیش از اثرات عروقی آن میباشد.
فارماکوکینتیک:
جذب خوراکی دارو سریع و به میزان ۶۰ درصد و جذب عضلانی دارو ۷۸ درصد میباشد. متابولیسم دارو کبدی بوده و دارای متابولیسم اولین عبور کبدی بالایی میباشد. پس از تجویز خوراکی، اثر دارو پس از ۱۰ـ ۵ دقیقه شروع و به مدت ۳ ساعت ادامه می‌یابد. در تزریق داخل عضلانی اثر پس از ۵ ـ ۲ دقیقه شروع و برای ۳ ساعت باقی می‌ماند. در تزریق داخل وریدی، شروع اثر فوری و طول اثر ۴۵ دقیقه می باشد. حذف دارو عمدتا کلیوی است.
موارد منع مصرف:
این دارو در آنژین صدری ناپایدار، انفارکتوس میوکارد، بیماریهای قلبی ـ عروقی، بیماری سرخرگ کرونر، سابقه بیماریهای عروق مغزی و حملات ایسکمیک ناپایدار، اکلامپسی، پره اکلامپسی، سابقه افزایش شدید فشارخون، بیماریهای انسدادی عروق محیطی و سندروم رینود نباید مصرف شود.
هشدارها:
- دارو را قبل از زایمان یا خروج جفت نباید بکار برد.
- در اختلالات کبدی و کلیوی، کاهش کلسیم خون، تنگی دریچه میترال، شانت های دهلیزی ـ بطنی و عفونت با احتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی:
مهمترین عوارض جانبی دارو شامل آهسته شدن ضربان قلب، درد قفسه سینه، واکنش های آلرژیک، اسپاسم عروق محیطی، تهوع و استفراغ (خصوصپس از تزریق داخل وریدی)، درد معده یا شکم، اسهال، سرگیجه، تعریق ووزوز گوش می باشند.
تداخل‌های داروئی:
مصرف همزمان با بیهوش کننده های عمومی خصوصا هالوتان سبب افزایش انقباض عروق محیطی می‌شود. هالوتان با غلظت بالاتر از ۱ درصد با اثرات اکسی توسیک متیل ارگونوین تداخل کرده و باعث تشدید خونریزی رحمی می‌شود. مصرف همزمان با بروموکریپتین و دیگر آلکالوئیدهای ارگوت می‌تواند سبب افزایش فشار خون، افزایش احتمال سکته مغزی، تشنج و انفارکتوس میوکارد شود. متیل ارگونوین سبب کاهش اثرات نیتروگلیسرین و سایر دارو های ضد آنژین می‌شود، و در ضمن اثر داروهای منقبض کننده عروق و افزایش دهنده فشارخون (مقلدهای سمپاتیک) را افزایش می‌دهد.
نکات قابل توصیه:
- خطر ارگوتیسم و قانقاریا با مصرف طولانی مدت دارو وجود دارد.
- از آنجا که عفونت سبب افزایش حساسیت به دارو می‌شود، بروز هر نوع عفونت باید به پزشک اطلاع داده شود.
مقدار مصرف:
خوراکی:
۰/۲۰/۴ میلی گرم ۴ ـ ۲ بار در روز که تا برطرف شدن خطر خونریزی ادامه می‌یابد. معمولا مصرف دارو به مدت ۴۸ ساعت کافی میباشد ولی در برخی از بیماران (خصوص در درمان سقط ناقص) ممکن است مصرف دارو تا ۷ روز ادامه یابد.
مقدار مورد نیاز دارو از طریق تزریق داخل وریدی یا داخل عضلانی ۰/۲ میلی گرم میباشد که در صورت لزوم ۴ ـ ۲ ساعت بعد (تا ۵ نوبت) قابل تکرار است.
Injection: 0.2 mg/ml
Tablet: 0.25 mg
از حضور شما در سایت سِوِن لَب SevenLab.ir سپاسگذاریم.
