مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
نام:
سوکسینیل کولین
موارد مصرف:
سوکسینیل کولین به عنوان کمک بیهوشی برای شل کردن عضلات و تسهیل کنترل بیمار طی تنفس مصنوعی از طریق مکانیکی مصرف میشود. همراه با مسدود کننده های عصبی غیر دپولاریزان با اثر نسبت کوتاه برای لوله گذاری داخل نای مصرف میشود. انفوزیون مداوم آن در جراحی های کوتاه مدت که شل شدن عضلات ضرورت دارد، استفاده میشود. در کاهش شدت انقباضات عضلانی ناشی از حملات تشنجی (الکتریکی یا فارماکولوژیکی یا واکنش های سمی به دیگر داروها) نیز به کار میرود.
مکانیسم اثر:
سوکسینیل کولین داروی مسدود کننده عصبی عضلانی دپولاریزان است که با استیل کولین در اتصال به گیرنده های کلینرژیک صفحه محرکه انتهایی رقابت و با اتصال به گیرنده ها باعث دپولاریزاسیون میشود. اثر دپولاریزان به دلیل تمایل شدید آن به گیرنده کلینرژیک و مقاومت به اثرات کولین استراز، طولانی تر از استیل کولین است. این اثر ابتدا باعث انقباض گذرای عضلات میشود که معمولا فاسیکوله شدن عضلات بروز میکند و بعد از آن، انتقال عصبی عضلانی مهار میشود.
فارماکوکینتیک:
متابولیسم دارو پلاسمایی است. شروع اثر با تزریق وریدی ۰/۵-۱ دقیقه و با تزریق عضلانی طی ۳ دقیقه میباشد. زمان رسیدن به حداکثر اثر ۱-۲ دقیقه بعد از تزریق وریدی میباشد. دفع دارو کلیوی است.
هشدارها:
- با محلولهای قلیایی (مثل تیوپنتال سدیم) مخلوط نشود چون رسوب مینماید.
- تکرار مصرف دارو ممکن است باعث بروز مقاومت شود.
- مصرف دارو ممکن است باعث افزایش غلظت سرمی پتاسیم شود که منجر به ایست قلبی یا آریتمی در بیماران دچار سوختگی یا ضربه شدید و اختلالات نورولژیک میشود که تا هفته ها و ماه ها بعد از ضربه این اثر باقی میماند. برادی کاردی و آریتمی قلبی با این دارو از سایر مسدد های عصبی ـ عضلانی شایعتر است.
- در سوختگی شدید، سمیت با دیژیتال یا مصرف اخیر آن، عیب کار قلب، بیماری دژنراتیو یا دیستروفی عصبی ـ عضلانی، فلج نیمه تحتانی بدن، هیپرکالمی، صدمات نخاعی، ضربه شدید، کم خونی شدید، دهیدراتاسیون، مصرف حشره کش های سمی برای عصب یا دیگر مهار کننده های کولین استراز، بیماری شدید کبد یا سیروز، سوء تغذیه، صفات نهفته ارثی، ضایعات چشمی، گلوکوم، جراحی چشم، شکستگی یا اسپاسم عضله و هیپرترمی بدخیم با احتیاط مصرف شود.
- میزان و شدت بروز برادی کاردی و کاهش فشار خون ناشی از دارو همراه با ضد درد های مخدر بالا میرود. آزاد شدن هیستامین نیز که با بسیاری از ضد درد های مخدر ایجاد میشود، افزایش مییابد.
- مصرف مکرر یا طولانی مدت دارو ممکن است انسداد عصبی ـ عضلانی شبیه به انسداد حاصل از دارو های مسدود کننده عصبی ـ عضلانی غیر دپولاریزان ایجاد کند که این حالت منجر به بروز ضعف مداوم تنفسی یا آپنه خواهد شد. برای به حداقل رساندن خطر مصرف بیش از حد توصیه میشود از یک تحریک کننده اعصاب محیطی، برای پیگیری پاسخ بیمار به دارو استفاده شود.
عوارض جانبی:
برادی کاردی، آریتمی قلبی، گلوکوم، تاکیکاردی، سفتی و درد عضلات بعد از جراحی، هیپرترمی بدخیم و افزایش ترشح بزاق از عوارض نسبت شایع و مهم دارو میباشند.
تداخلهای دارویی:
مصرف همزمان دارو با آمینوگلیکوزیدها، بی حس کننده های موضعی تزریقی، کاپرئومایسین، خون سیترانه، کلیندامایسین، لینکومایسین، پلیمیکسینها، مهارکننده های کولین استراز، حشره کش هایی که سمیت عصبی دارند، گلیکوزیدهای دیژیتالی، پروکائین آمید، کینیدین و فیزوستیگمین باعث تشدید و یا طولانی شدن اثرات و عوارض سوکسینل کولین میشود.
نکات قابل توصیه:
- کودکان به خصوص به اثرات میوگلوبینمی، میوگلوبینوری و قلبی دارو حساسترند. مصرف مقادیر کم توبوکورارین قبل از سوکسینیل کولین، شیوع میوگلوبینمی را کاهش میدهد.همچنین با تکرار مصرف در صورت بروز، عوارض قلبی ذکر شده ناشی از تحریک واگ با تیوپنتال سدیم و آتروپین مهارمیشود. بعد از این اثرات تاکی کاردی و افزایش فشار خون ممکن است دیده شود.
- تقویت اثر بیهوش کننده های استنشاقی هیدروکربنه توسط سوکسینیل کولین کمتر از مسدود کننده های عصبی ـ عضلانی غیر دپولاریزان است.
- طول و شدت اثر دارو در هیپرترمی وهیپوترمی افزایش مییابد.
- مقدار تست ۱۰ میلی گرم برای تعیینحساسیت بیمار و زمان بازیابی به کار میرود. در بیمارانی که میزان فعالیت آنزیم پسودوکولین استراز در آنها کم است، به دلیل حساسیت غیر معمول به اثرات سوکسینیل کولین ممکن است به کاهش مقدار مصرف دارو نیاز باشد در این مورد مقدار تست ۵-۱۰ میلی گرم میباشد.
- برای کاهش فاسیکوله شدن عضلات، مقدار کمی از داروی غیر دپولاریزان ممکن است قبل از مصرف سوکسینیل کولین، به کار رود.
- دارو اثر شناخته شدهای روی هوشیاری یا آستانه درد ندارد لذا در جراحی باید مقدار کافی از داروی بیهوشی به کار رود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان:
- در جراحی کوتاه مدت، ابتدا مقدار mg/kg 0/6 – 1/1 به صورت وریدی تزریق میشود.
در صورت نیاز به تکرار مصرف دارو، مقدار آن باید با توجه به پاسخ بیمار به مقدار مصرف اولیه تعیین شود. به صورت عضلانی mg/kg 3 – 4 تزریق میشود و میزان تام مقدار مصرف از ۱۵۰ میلی گرم بیشتر شود. - در جراحی طولانی مدت، ابتدا مقدار mg/kg 0/6 – 1/1 به صورت وریدی تزریق میشود. مقدار مصرف بعدی برای هر فرد جداگانه و با توجه به نیاز به میزان تداوم شل شدن عضلات تعیین میشود.
تجویز مقادیر مصرف به صورت منقسم، به دلیل امکان بروز مقاومت و آپنه مداوم توصیه نمیشود. - در اعمال جراحی طولانی به کاربردن انفوزیون مداوم بهتر است.
انفوزیون وریدی به صورت محلول ۰/۱ – ۰/۲ درصد در دکستروز ۵ درصد یا سدیم کلراید تزریقی و سایر رقیق کننده های مناسب و به میزان ۰/۵ – ۱۰ mg/min بر اساس پاسخ بیمار و شل شدن عضله، به مدت یک ساعت تجویز میشود. - در مصرف دارو به صورت انفوزیون، پیگیری دقیق کار عصبی ـ عضلانی، با استفاده از تحریک کننده اعصاب محیطی، برای جلوگیری از مصرف مقادیر زیاد و تعیین میزان انسداد داروی غیر دپولاریزان، توصیه میشود. در درمان با الکتروشوک مقدار ۱۰ – ۳۰ میلی گرم تقریب یک دقیقه قبل از شوک، تزریق وریدی یا حداکثر ۲/۵ mg/kg (مقدار مصرف تام از ۱۵۰ میلی گرم نباید بیشتر شود) تزریق عضلانی میشود.
کودکان:
برای لوله گذاری داخل نای حداکثر تا mg/kg 2/5 (مقدار مصرف تام از ۱۵۰ میلی گرم نباید بیشتر شود) تزریق عضلانی و یا mg/kg 1-2 تزریق وریدی میشود.
در صورت نیاز به تکرار مصرف دارو، مقدار مصرف باید با توجه به پاسخ بیمار به مقدار مصرف اولیه، تعیین شود.
به نظر میرسد که انفوزیون مداوم وریدی دارو در کودکان و نوزادان باعث هیپرترمی بدخیم شود.
اشکال دارویی:
For Injection: 100 mg, 500 mg, 1000 mg
از حضور شما در سایتسِوِن لَب SevenLab.ir سپاسگذاریم.
