مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
نام:
اسپیرامایسین
موارد مصرف:
اسپیرامایسین با اثرات مشابه اریترومایسین در درمان عفونت های حساس به دارو مصرف می‌شود. این دارو در درمان عفونت های تک یاخته ای ناشی از کریپتوسپوریدیوم و توکسوپلاسما نیز مؤثر است.
فارماکوکینتیک:
جذب این دارو از راه خوراکی ناقص است ولی در حضور غذا تغییر نمی‌کند. پس از جذب به طور گسترده در بافت های بدن منتشر می‌شود. نیمه عمر دارو ۸ ـ ۵/۵ ساعت است. اسپیرامایسین در کبد متابولیزه و به متابولیت های فعال تبدیل می‌شود. دفع دارو عمدت از طریق صفرا است.
موارد منع مصرف:
در درمان مننژیت نباید مصرف شود.
هشدارها:
احتمال بروز عفونت ثانویه ناشی از رشد میکروارگانیسم های غیر حساس با مصرف طولانی مدت دارو وجود دارد.
عوارض جانبی:
بروز اختلالات گوارشی و واکنش های پوستی ناشی از حساسیت مفرط به دارو گزارش شده‌اند.
نکات قابل توصیه:
- بهتر است دارو با معده خالی مصرف شود.
- دوره درمان با دارو باید کامل شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان:
به عنوان ضد باکتری مقدار ۲ ـ ۱ گرم دو بار در روز مصرف می‌شود که در عفونتهای شدید این مقدار به ۲/۵ ـ ۲ گرم دو بار در روز افزایش می‌یابد.
کودکان:
به عنوان ضد باکتری مقدار مصرف دارو در کودکان با وزن ۲۰ کیلوگرم و بیشتر ۲۵ mg/kg دو بار در روز میباشد.
Scored Tablet: 500 mg
از حضور شما در سایت سِوِن لَب SevenLab.ir سپاسگذاریم.
