مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
نام آزمایش
(SGPT (ALT
نام انگلیسی تست
Alanine transaminase
علت درخواست تست
این تست برای تشخیص آسیب کبدی و / یا کمک به تشخیص بیماری کبدی است.
وقتی که پزشک فکر می کند بیمار دارای علائم اختلال کبدی است. برخی از این علائم عبارتند از: ضعف، خستگی، از دست دادن اشتها، تهوع، استفراغ، تورم و / یا درد شکم، یرقان، ادرار تیره، مدفوع رنگی روشن، خارش
توضیح راجع به تست
ALT آنزیمی است که بیشتر در سلول های کبد و کلیه یافت می شود؛ مقادیر بسیار کوچکتر آن نیز در قلب و عضلات یافت می شود. در افراد سالم، سطح ALT در خون پایین است. زمانی که کبد آسیب دیده است، معمولا قبل از آن که علائم بارزتر آسیب کبدی مانند زردی رخ دهد، ALT داخل جریان خون آزاد می شود. این امر ALT را یک آزمایش مفید برای تشخیص آسیب کبدی می سازد.
مقادیر طبیعی
مردان مساوی و بیشتر از یک سال: ۱۰- ۵۵ U/L
زنان مساوی و بیشتر از یک سال: ۱۰- ۴۵ U/L
اطفال کمتر از ۱۲ماه: ۱۳- ۴۵ U/L
تفسیر
مقادیر افزایش یافته ALT در بیماریهای پارانشیم کبدی که با تخریب سلول های کبدی همراه است مشاهده می شود. در هپاتیت ویروسی و سایر شرایط التهابی تأثیر گذار بر کبد افزایش ALT مشاهده می شود. افزایش سطح ALT وAST و نسبت این دو (ALT/AST Ratio) در تشخیص بیماریهای کبدی از سایر بیماریها از جمله سکته قلبی، الکلیسم و انسداد مجاری صفراوی کاربرد دارد. افزایش سطوح این آنزیم قبل از ظهور علائم بالینی رخ می دهد. بنابراین تشخیص زودرس افزایش ALT اهمیت زیادی در پروسه درمان دارد.
در چه شرایطی تست افزایش می یابد
خوردن خیلی زیاد غذاهای حاضری (fast-food) می تواند باعث افزایش خفیف در ALT، به علت آسیب کبدی شود.
علل دیگر افزایش متوسط ALT شامل انسداد مجاری صفراوی، سیروز (معمولا ناشی از هپاتیت مزمن یا انسداد مجرای صفراوی) و تومور در کبد است.
صدمه به اندام هایی نظیرعضلات قلب و اسکلتی، می تواند سبب افزایش اندک ALT شود.
تست های تکمیلی
بیلی روبین، پانل کبد، آلبومین، پروتئین تام، AST ،ALP ، GGT
تداخلات دارویی
تزریق دارو به بافت ماهیچه ای، پانکراتیت حاد و یا حتی ورزش سنگین، ممکن است سطح ALT را افزایش دهد.
اطلاعات تکمیلی
ALT اغلب همراه با آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) یا به عنوان بخشی از پانل کبد برای غربالگری و / یا کمک به تشخیص اختلالات کبدی درخواست می شود. ALT و AST دو تا از مهمترین تست ها برای تشخیص آسیب کبدی در نظر گرفته می شود، اگر چه ALT از AST اختصاصی تر است.
ارزش ALT اغلب در مقایسه با نتایج آزمایش های دیگر مانند آلکالین فسفاتاز (ALP) پروتئین تام و بیلی روبین برای کمک به تعیین نوع بیماری کبدی به کار می رود.
ALT برای پایش درمان افراد مبتلا به بیماری کبدی و بررسی مؤثر بودن آن استفاده می شود و ممکن است به تنهایی یا همراه با تست های دیگر برای این منظور درخواست شود.
سطح ALT در هپاتیت مزمن خیلی بالا نیست، اغلب کمتر از ۴ برابر بالاترین سطح نرمال است. در هپاتیت مزمن، ALT بین حد نرمال و افزایش کم، متفاوت است.
در بیشتر بیماری های کبدی، سطح ALT بالاتر از AST است و در نتیجه نسبت AST / ALT پایین خواهد بود. چند مورد استثناء وجود دارد. نسبت AST / ALT معمولا در هپاتیت الکلی، سیروز و جراحت ماهیچه ای افزایش می یابد.
توضیحات
چاقی و ابتلا به الکل نیز مقادیر ALT را می تواند بالا ببرد.
در روش های مدرن استفاده از پیریدوکسان فسفات به عنوان کوفاکتور آنزیم ALT نتایج تا حدود ۲۰ درصد بهتر از قبل نشان می دهد.
