نام آزمایش (آزمایش ASO)
تیتر ASO
نام انگلیسی تست
Antistreptolysin O Titer
علت درخواست تست
این تست برای کمک به تعیین این که آیا شخص اخیرا عفونت استرپتوکوکی گروه A داشته است و برای کمک به تشخیص عوارض بعد از تب روماتیسمی و گلومرولونفریت استرپتوکوکی مورد استفاده قرار می گیرد.
اگر فرد دارای علائم تب روماتیسمی یا گلومرولونفریت است و سابقه گلو درد یا عفونت استرپتوکوکی تایید شده دارد، این تست درخواست می شود.
توضیح راجع به تست
این آزمایش مقدار ASO در خون را اندازه گیری می کند. ASO آنتی بادی هدف در مقابل streptolysin O (سم تولید شده توسط استرپتوکوک گروه A) است. ASO و آنتی DNase- B شایع ترین آنتی بادی ها هستند که توسط سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت استرپتوکوکی تولید می شوند.
در چه شرایطی تست افزایش می یابد
در عفونت های حاد استرپتوکوکی، تب روماتیسمی حاد و آندوکاردیت باکتریایی افزایش سطح تیتر ASO مشاهده می شود.
در چه شرایطی تست کاهش می یابد
بعضی از آنتی بیوتیک ها و کورتیکو استروئیدها ممکن است سطوح آنتی بادی ASO را کاهش دهند.
مقادیر طبیعی
بزرگسالان/ کهنسالان
واحد تاد ml/ TOD ۱۶۰≤
کودکان
۶ ماه تا ۲ سال : ml/واحد تاد ۵۰ ≥
۲ تا ۴ سال : ml/واحد تاد ۱۶۰≤
۵ تا ۱۲ سال : ml/واحد تاد ۱۷۰ ≤
تفسیر
تعیین عیار آنتی استرپتولیزین او (ASO) سرم یک معیار با ارزش و مطمئن در تشخیص عفونت های استرپتوکوکی (۸۵- ۸۰%) می باشد. عیار ASO به ویژه در موارد تب روماتیسمی و گلومولونفریت اهمیت دارد. تیتر افزایش یافته دلیل بر عفونت استرپتوکوکی اخیر است. کاهش تیتر علامت خوبی برای فقدان تب روماتیسمی فعال است. بهتر است ۱۰ روز پس از اولین آزمایش مجدداً آزمایش تکرار شود. بیمارانی که تیتر ASO منفی و کشت مثبت دارند حامل میکروارگانیسم می باشند.
تست های تکمیلی
strep throat، آنتی DNase – B
تداخلات دارویی
بعضی از آنتی بیوتیک ها و کورتیکو استروئیدها ممکن است سطوح آنتی بادی ASO را کاهش دهند.
اطلاعات تکمیلی
وقتی فرد دارای علائمی است که پزشک مشکوک است این علائم ممکن است به دلیل یک بیماری ناشی از عفونت استرپتوکوکی قبلی باشد، این تست درخواست می شود. زمانی که علائم معمولا در هفته های بعد از گلو درد یا عفونت پوست ظاهر می شوند، این آزمایش درخواست می شود. ممکن است این تست دو بار در طی یک دوره ۱۴-۱۰ روزه برای تعیین افزایش، کاهش یا یکسان نمودن سطح آنتی بادی درخواست شود.
تست ASO در درجه اول به تنهایی و یا همراه با آنتی DNase- B برای کمک به تعیین این که آیا شخص اخیرا عفونت استرپتوکوکی داشته است درخواست می شود. در اغلب موارد، عفونت های استرپتوکوکی شناسایی و با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند.
توضیحات
آلودگی سرم به باسیلوس سرئوس و برخی پسودوموناها ( به علت عدم ضدعفونی کامل پوست هنگام نمونه برداری ) نیز باعث افزایش کاذب تیتر ASO می شود.
تیتر بالای ASO به تنهایی ارزش کلینیکی ندارد و آنچه مهم است تغییرات تیتر ASO است.
همزمان با تیتر بالای ASO باید کشت گلو مثبت شده و یا سدیمان نیز افزایش یابد، در غیر این صورت آزمایشات سرولوژی برای تشخیص عفونت های حاد استرپتوکوکی ارزشی ندارند.
Todd ( تاد) بالاترین رقتی از سرم که از فعالیت استرپتولیزینO جلوگیری کند یا رقتی از سرم که همولیز را نشان نمی دهد.