مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
سایمتیدین CIMETIDINE
نام:
سایمتیدین
موارد مصرف:
سایمتیدین CIMETIDINE در درمان کوتاه مدت زخمهای فعال دوازدهه یا زخمهای فعال و خوش خیم معده، حالات مرضی ترشح بیش از حد اسید معده مانند سندروم زولینگر ـ الیسون، برگشت محتویات معده به مری و سایر مواردی که کاهش اسید معده برای آن مفید است، مانند جراحی دستگاه گوارش مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مکانیسم اثر:
این دارو از طریق رقابت با هیستامین در سطح گیرنده های H2 در سلول های جداره ای، ترشح پایه ای و همچنین تحریک ترشح اسید توسط غذا، پنتاگاسترین و سایر محرکهای ترشح اسید معده را مهار می کند.
فارماکوکینتیک:
این دارو به خوبی و به سرعت از دستگاه گوارش جذب می‌گردد. متابولیسم آن کبدی است و در حدود ۳۰-۴۰ درصد دارو در اولین عبور از کبد بی اثر می گردد. نیمه عمر آن ۲-۳ساعت است و حداکثر غلظت پلاسمایی پس از ۴۵ – ۹۰ دقیقه پس از تجویز خوراکی آن حاصل می‌گردد.
هشدارها:
- در بیماران سالخورده احتمال کاهش کلیرانس کلیوی و افزایش غلظت سرمی دارو وجود دارد.
- در سیروز کبدی و ناراحتی های کلیوی متوسط تا شدید خطر بروز عوارض جانبی به خصوص عوارض عصبی دارو وجود دارد.
- به طور کلی مصرف سایمتیدین و سایر مسدد های گیرنده H2 برای پیش از ۸ هفته بندرت ضروری است.
- برای مصارف طولانی مدت این داروها مطالعه‌ای صورت نگرفته است.
عوارض جانبی:
اغتشاشش شعور (برگشت پذیر)، اختلالات خونی، خستگی یا ضعف غیر عادی، ضربان آهسته، سریع و نامنظم قلب (بویژه با تزریق وریدی مقادیر زیاد دارو)، کاهش توانایی جنسی، اسهال، سرگیجه یا سردرد، کرامپ عضلانی، بثورات جلدی، تورم سیناپسها در زنان و مردان، آسیب برگشت پذیر کبد یا کلیه با مصرف این دارو گوارش شده‌اند.
تداخل‌های داروئی:
جذب سایمتیدین در حضور آنتی اسیدها کاهش می یابد. متابولیسم دارو های ضد انعقاد خوراکی، بنزودیازپین ها به خصوص کلردیازپوکساید و دیازپام، مترونیدازول، فنی‌توئین، پروپرانولول و گزانتین‌ها در صورت مصرف همزمان با سایمتیدین کاهش می‌یابد. سایمتیدین ممکن است دفع پروکائین آمید، آمیودارون و کینیدین را کاهش دهد.
نکات قابل توصیه:
- بهتر است این دارو با هر وعده غذا و قبل از خواب مصرف شود.
- احتمال تشدید درد مفاصل پس از تزریق دارو وجود دارد.
- آمپول تزریقی سایمتیدین با سرمهای تزریقی سازگار است.
- تزریق وریدی مقادیر زیاد این دارو توصیه نمی‌شود زیرا خطر بروز اریتمی قلبی وجود دارد.
- کشیدن سیگار موجب کاهش اثر این دارو می‌شود.
مقدار مصرف:
خوراکی و تزریقی
بزرگسالان:
- در درمان زخم دوازدهه ۳۰۰ میلی گرم ۴ بار در روز (همراه هر وعده غذا و موقع خواب) یا ۴۰۰ میلی گرم دو بار در روز (صبح و موقع خواب) مصرف می‌شود. برای پیشگیری از بازگشت زخم دوازدهه ۳۰۰ میلی گرم دو بار در روز یا ۴۰۰ میلی گرم موقع خواب برای مدت طولانی مصرف می‌شود.
- در درمان زخم معده خوش خیم ۳۰۰ میلی‌گرم ۴ بار در روز یا ۴۰۰ میلی گرم دو بار در روز مصرف می‌شود.
- در ترش کردن معده یا سوزش سر دل ۲۰۰ میلی‌گرم موقع بروز علایم مصرف می‌شود.
- برای کاهش ترشح اسید معده در بیماری های نظیر سندرم زولینجر ـ السیون، ۳۰۰ میلی گرم ۴ بار در روز یا بر حسب نیاز بیمار تا رفع علایم بالینی مصرف می‌شود.
- در درمان بازگشت محتویات معده به مری ۱۶۰۰ ـ ۸۰۰ mg/day در مقادیر منقسم برای ۱۲ هفته مصرف می‌گردد.
- در درمان خونریزی معده ۳۰۰ میلی گرم ۴ باردر روز یا ۶۰۰ میلی گرم ۲ بار در روز مصرف می‌شود. بیشینه مقدار مصرف بزرگسالان ۲/۴ g/day است.
کودکان:
در درمان زخم دوازدهه یا زخم معده ۴۰ ـ ۲۰ mg/kg/day در ۴ مقدار منقسم (با هر وعده غذا و موقع خواب)، و در درمان بازگشت محتویات معده به مری ۸۰ ـ ۴۰ mg/kg/day در ۴ مقدار منقسم یا براساس نیاز بیمار مصرف می‌شود.
اشکال دارویی:
Film Coated Tablet: 200 mg
Syrup: 200 mg / 5ml
Injection: 200 mg / 2ml
امیدوارم مفید بوده باشه
سایمتیدین CIMETIDINE سایمتیدین CIMETIDINE سایمتیدین CIMETIDINE سایمتیدین CIMETIDINE سایمتیدین CIMETIDINE
