نام:
سفتازیدیم
موارد مصرف:
سفتازیدیم از سفالوسپورین های نسل سوم است که بر علیه باکتری های گرم منفی به ویژه گونه های پسودو موناس موثر است. این دارو در درمان عفونت های ناشی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی حساس به دارو، از جمله عفونتهای مجاری صفراوی، فیبروز سیستیک، عفونت های تنفسی، درمان بیماری های عفونی در بیمارانی که سیستم ایمنی آنها تضعیف شده است، مننژیت، پریتونیت، پنومونی، سپتی سمی، عفونت های پوستی و پیشگیری از بروز عفونت پس از اعمال جراحی مصرف میشود.
فارماکوکینتیک:
اوج غلظت سرمی دارو یک ساعت پس از تزریق عضلانی به دست میآید. نیمه عمر پلاسمایی دارو ۲ ـ ۱/۴ ساعت است که در صورت عیب کار کلیه افزایش مییابد. این دارو در صفرا ترشح میشود. دفع سفتازیدیم عمدتا کلیوی و از طریق فیلتراسیون گلومرولی است.
موارد منع مصرف:
در صورت وجود حساسیت مفرط به سفالوسپورینها پنیسیلینها و مشتقات آنها یا پنی سیلامین یا ابتلای بیمار به پورفیری این دارو نباید مصرف شود.
هشدارها:
- در صورت وجود سابقه حساسیت به پنیسیلینها و عیب کار کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
- این دارو ممکن است موجب ایجاد پاسخ مثبت کاذب در آزمون کومبس یا قند ادرار شود.
- این دارو ممکن است سبب بروز کولیت پسودوممبران شود.
- در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه، کاهش مقدار مصرف دارو ضروری است.
عوارض جانبی:
عوارض گزارش شده عبارتند از:
اسهال و به ندرت کولیت وابسته به آنتیبیوتیک، تهوع، استفراغ، احساس ناراحتی در شکم، سردرد، واکنش های آلرژیک (شامل بثورات جلدی، خارش، کهیر، تب و درد مفاصل و آنافیلاکسی)، اریتم مولتی فرم، نکرولیز سمی پوست، اختلال در آنزیم های کبدی، هپاتیت و یرقان کلستاتیک گذرا.
تداخلهای دارویی:
اثر ضد انعقادی وارفارین در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است افزایش یابد.
نکات قابل توصیه:
- در صورت بروز اسهال شدید، قبل از مصرف هر گونه داروی ضد اسهال، باید با پزشک مشورت شود.
- در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو به محض به یادآوردن، دارو را باید مصرف نمود. ولی اگر تقریب زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف نوبت فراموش شده باید خودداری شود و مقدار مصرف بعدی نیز دو برابر نگردد.
- مخلوط کردن سفتازیدیم با سایر داروها به ویژه آمینوگلیکوزیدها و وانکومایسین در یک محلول توصیه نمیشود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان:
مقدار مصرف سفتازیدیم از راه تزریق عمیق عضلانی، یا وریدی ۱ گرم، هر ۸ ساعت یا ۲ گرم هر ۱۲ ساعت است که در صورت وجود عفونت شدید به ۲ گرم هر ۱۲ ـ ۸ ساعت افزایش می یابد (مقادیر بیش از ۱ گرم در صورت مصرف به صورت مقدار واحد باید از راه وریدی تزریق شوند). حداکثر مقدار مصرف دارو در بیماران سالخورده ۳ g/day است. این دارو در فیبروز سیستیک همراه با عفونت ریوی ناشی از پسودوموناس در بیماران با کلیه سالم به مقدار ۱۵۰ ـ ۱۰۰ mg/kg/day در ۳ مقدار منقسم مصرف میشود. به عنوان پیشگیری از عفونت در اعمال جراحی پروستات، مقدار ۱ گرم قبل از القای بیهوشی مصرف میشود که در صورت نیاز پس از برداشتن کاتتر تکرار میشود. این دارو در درمان عفونت هایمجاری ادرار یا عفونت خفیف به مقدار ۱ ـ۰/۵ گرم هر ۱۲ ساعت مصرف میشود.
کودکان:
در کودکان با سن تا ۲ ماه ۶۰ ـ ۲۵ mg/kg/day در ۲ مقدار منقسم و درکودکان با سن بیش از ۲ ماه به مقدار ۱۰۰ ـ ۳۰ mg/kg/day در ۲ یا ۳ مقدار منقسم مصرف میشود که این مقدار در کودکان مبتلا به مننژیت یا ضعف سیستم ایمنی یا در درمان فیبروز سیستیک همراه با عفونت ریوی ناشی از پسودوموناس تا مقدار ۱۵۰ mg/kg/day (حداکثر ۶ g/day) در ۳ مقدار منقسم مصرف میشود. مقدار مصرف دارو در درمان عفونت های ادراری و عفونت های خفیف مانند بزرگسالان است.
(For Injection: 500mg, 1g, 2g (aspentahydrate
از حضور شما در سایت سِوِن لَب SevenLab.ir سپاسگذاریم.