مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
نام:
پارومومایسین
موارد مصرف:
پارومومایسین یک آنتی‌بیوتیک آمینوگلیکوزید است که از راه خوراکی در درمان عفونت های تک یاخته‌ای مانند آمیبیاز روده‌ای مصرف می‌شود. این دارو همچنین برای کاهش فلور میکروبی روده پیش از عمل جراحی یا در اغمای کبد مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر:
پارومومایسین یک آنتی‌بیوتیک آمینوگلیکوزید است که برروی برخی از تک یاخته‌ها از جمله آمیب ولیشمانیا و کریپتوسپوریدیم نیز مؤثر است.
فارماکوکینتیک:
این دارو از راه خوراکی جذب نمی شود و بدون تغییر از طریق مدفوع دفع می‌گردد.
هشدارها:
- در صورت وجود ضایعات زخم دار روده‌ای، جذب این دارو از طریق روده و به میزان اندک امکان پذیر است و ممکن است موجب بروز عوارض جانبی دارو شود.
- مصرف مداوم یا مکرر آنتی بیوتیک‌ها ممکن است موجب بروز مقاومت میکروبی و رشد بیش از حد باکتری‌ها و قارچ های غیر حساس و در نتیجه بروز عفونتهای ثانویه گردد.
- بین این دارو و کانامایسین و نئومایسین مقاومت متقاطع وجود دارد.
عوارض جانبی:
این دارو بالقوه یک داروی سمی برای کلیه و گوش است. مصرف مقادیر زیاد این دارو ممکن است با عوارضی مانند تهوع، استفراغ، کرامپ شکمی و اسهال همراه باشد. مصرف طولانی مدت این دارو ممکن است موجب بروز استئاتوره و اسهال شدید شود.
نکات قابل توصیه:
- این دارو را می توان با غذا مصرف کرد.
- در صورت بروز وزوز گوش، عیب شنوایی یا سرگیجه، باید به پزشک مراجعه شود.
مقدار مصرف:
مقدار مصرف این دارو در بزرگسالان و کودکان در درمان آمیبیاز روده‌ای ۳۰ ـ ۲۰ mg/kg/day در مقادیر منقسم همراه با غذا، برای مدت ۱۰ ـ ۵ روز میباشد. برای کاهش فلور میکروبی روده در کبد، مقدار ۴ g/day در مقادیر منقسم با فواصل زمانی ثابت برای مدت ۶ ـ ۵ روز مصرف می‌شود.
(Capsule: 250 mg (as sulfate
(Syrup: 125 mg/ 5 ml (as sulfate
از حضور شما در سایت سِوِن لَب SevenLab.ir سپاسگذاریم.
