مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
نام:
کلوفازیمین
موارد مصرف:
کلوفازیمین در درمان جذام به عنوان انتخاب دوم، از جمله درمان جذام مقاوم به داپسون مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر:
به نظر می‌رسد این دارو اثر باکتری کش خود را بر روی مایکوباکتریوم به آهستگی و از طریق مهار رشد باکتری و اتصال به DNA اعمال می‌نماید.
فارماکوکینتیک:
جذب این دارو پس از مصرف خوراکی متغیر است و با مصرف غذا افزایش می‌یابد. پس از جذب در بافتهای چربی، لنف، صفرا و سایر بافتها منتشر می‌شود. نیمه عمر این دارو پس از مصرف یک مقدار واحد حدود ۱۰ روز و با مصرف طولانی مدت و مقادیر زیاد حدود ۳ ـ ۲ ماه میباشد. اوج غلظت سرمی دارو پس از ۶ ـ ۱ ساعت (در مصرف طولانی مدت) بدست می‌آید. دفع این دارو از طریق کلیه و تا ۵۰ درصد به صورت تغییر نیافته از طریق مدفوع دفع می‌گردد.
هشدارها:
- در صورت وجود عیب کار کبد یا کلیه و وجود سابقه ناراحتی های معدی ـ روده‌ای، با احتیاط فراوان مصرف شود.
- در صورت بروز درد مداوم شکم یا اسهال، مصرف این دارو باید قطع شود.
- کلوفازیمین ممکن است سبب تغییر رنگ لنزهای تماسی نرم شود.
عوارض جانبی:
کلوفازیمین ممکن است سبب بروز خونریزی گوارشی، مسمومیت معدی ـ روده‌ای، هپاتیت یا یرقان، تغییر رنگ پوست و افسردگی شود.
نکات قابل توصیه:
- دوره درمان با این دارو که ممکن است چند سال طول بکشد، باید کامل شود.
- دارو را باید هر روز در وقت معین مصرف نمود و حتی الامکان از فراموش کردن نوبتهای مصرف دارو خودداری کرد.
- کلوفازیمین ممکن است سبب بروز افسردگی و تمایل بیمار به خودکشی شود که این حالت معمولا پس از تغییر رنگ برگشت پذیر پوست بروز می‌کند.
- احتمال حساس شدن پوست بیمار به نور وجود دارد. از این رو باید از قرار گرفتن در معرض تابش مستقیم نور خورشید خودداری کرد.
- کلوفازیمین را باید با غذا یا شیر مصرف نمود.
مقدار مصرف:
این دارو در درمان جذام همراه با سایر داروهای ضد جذام به مقدار ۱۰۰ ـ ۵۰ mg/day میلی گرم یکبار در روز و در صورت وجود ضایعات پوستی ۳۰۰ ـ ۱۰۰ mg/day همراه با یک کورتیکوستروئید (پردنیزون ۸۰ـ۴۰ mg/day) مصرف می‌شود. در مورد اخیر با تحت کنترل در آمدن واکنش‌های پوستی، مصرف دارو باید به ۱۰۰ mg/day کاهش یابد.
Capsule: 50mg , 100 mg
از حضور شما در سایت سِوِن لَب SevenLab.ir سپاسگذاریم.
