مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
نام:
وارفارین
موارد مصرف:
این دارو برای پیشگیری از آمبولی در بیماری روماتیسمی قلب و فیبریلاسیون دهلیزی، پشگیری از تشکیل لخته پس از نصب دریچه های مصنوعی قلب، پیشگیری و درمان ترومبوز وریدی و آمبولی ریوی و حملات ایسکمیک گذرا مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر:
وارفارین، مانند سایر داروهای خوراکی ضد انعقاد خون، دارای اثر غیر مستقیم ضد انعقادی است و از طریق مهار ساخت فاکتور های انعقادی II،VII، IX و X در کبد و در مسیر وابسته به ویتامین K، اثر خود را اعمال می‌کند.
موارد منع مصرف:
این دارو در موارد زیر نباید مصرف شود:
تهدید به سقط جنین یا سقط ناقص، آنوریسم، خونریزی فعال، خونریزی مغزی نخاعی، جراحی اخیر اعصاب، جراحی اخیر چشم یا سایر جراحی های عمده، دیسکرازی خونی، هموفیلی، تمایل به خونریزی، افزایش شدید و کنترل نشده فشار خون، پریکاردیت و قرحه گوارشی.
هشدارها:
این دارو در موارد زیر باید بااحتیاط مصرف شود:
دیابت شدید، زایمان اخیر، عیب شدید کار کلیه، ضربه شدید بویژه به سیستم اعصاب مرکزی، ضایعات دستگاه تنفسی یا ادراری، واسکونیت شدید، کارسینوم احشاء، عیب شدید کار کبد یا سیروز، کمبود ویتامین C و K، بیحسی ناحیه‌ای، سوراخ کردن نخاع، آندوکاردیت تحت حاد باکتریایی و پلی ارتریت.
عوارض جانبی:
خونریزی، حساسیت مفرط، بثورات جلدی، ریزش مو، اسهال، کاهش هماتوکریت، تیره شدن انگشتان، نکروز پوست، یرقان، اختلال در عملکرد کبد، تهوع، استفراغ و التهاب لوزالمعده با مصرف دارو گزارش شده است.
تداخل‌های داروئی:
مصرف همزمان وارفارین با داروهای زیر ممکن است اثر ضد انعقادی این دارو را افزایش دهد:
آلوپورینول، آمیودارون، استروئید های آنابولیک، آندروژن ها، داروهای خوراکی ضد دیابت (اثر داروهای فوق نیز ممکن است افزایش یابد)، سالیسیلات ها از جمله اسید استیل سالیسیلیک، برخی از سفالوسپورین ها، کلرآمفنیکل، سایمتیدین، کلوفیبرات، دانازول، دکستران، دی پیریدامول، دی سولفیرام، اریتورمایسین، جم فیبروزیل، ایندومتاسین ایبوپروفن، مفنامیک اسید، متی مازول، مترونیدازول، نالیدیکسیک اسید، اکسی فن بوتازون، فنی‌توئین (ابتدا افزایش و سپس کاهش اثر ضد انعقادی)، پروپیل تیواوراسیل، کینیدین، سولفونامیدها و هورمون های تیروئید.
همچنین مصرف همزمان داروهای زیر با وارفارین ممکن است اثر ضد انعقادی این دارو را کاهش دهند:
آنتاسیدها، اسید آسکوریک (در مقادیر زیاد)، باربیتورات ها، کاربامازپین، کلسیترامین، داروهای خوراکی ضد بارداری (ممکن است ار دارو افزایش یا کاهش دهند)، استروژن‌ها، گریزئوفولوین، پیریمیدون، ریفامپین و ویتامین K.
نکات قابل توصیه:
- انجام آزمون زمان پروترومبین و مراجعه به پزشک بطور منظم، به منظور بررسی پیشرفت درمان ضروری است.
- از مصرف یا قطع سایر داروها از جمله سالیسیلات ها یا سایر دارو هایی که نیاز به نسخه پزشک ندارند، بدون تجویز پزشک، باید خوداری شود.
- در صورت بروز هر گونه علامت خونریزی، مراجعه به پزشک ضروری است.
مقدار مصرف:
در بزرگسالان، ۱۰ ـ ۱۵ mg/day برای ۴ ـ ۲ روز و سپس ۱۰ ـ ۲ mg/day بر اساس نتایج آزمون پروترومبین مصرف می‌شود.
اشکال دارویی:
Scored Tablet : 2.5 mg, 5 mg
از حضور شما در سایتسِوِن لَب SevenLab.ir سپاسگذاریم.
