مرجع تخصصی علوم آزمایشگاهی ایران دنیای علم تشخیص پزشکی
دارو های گروه آمینوگلیکوزیدها که این گروه از آنتی بیوتیک ها شامل آمیکاسین، جنتامایسین، نئومایسین، استرپتومایسین و توبرامایسین می‌شود.
GENTAMICIN
AMIKACIN
TOBRAMYCIN
PAROMOMYCIN
NEOMYCIN
تمام این آنتی بیوتیک‌ها باکتریسید هستند و بر روی بعضی از باکتری های گرم مثبت و اغلب باکتری های گرم منفی موثر می‌باشند. آمیکاسین، جنتامایسین و توبرامایسین بر روی پسودوموناس آئروژینوزا و استرپتومایسین بر روی مایکوباکتریوم توبرکولوزیس موثر هستند. امروزه استرپتومایسین فقط برای درمان سل در نظر گرفته می‌شود.
آمینوگلیکوزیدها از راه دستگاه گوارش جذب نمی‌شوند (اگر چه احتمال جذب دارو در صورت وجود بیماری التهابی روده یا در عیب کار کلیه افزایش می‌یابد) و به همین دلیل در درمان عفونتهای سیستمیک به صورت تزریقی مصرف می‌شوند.
جذب این داروها پس از تزریق عضلانی سریع و کامل است. آمینوگلیکوزیدها از راه پوست نیز جذب می‌شوند. پس از جذب در اغلب بافتها و مایعات بدن منتشر می‌شوند و بیشترین غلظت را در ادرار دارند. غلظت سرمی این داروها ۱/۵ ـ ۰/۵ ساعت پس از تزریق عضلانی و ۳۰ تا ۱۵ دقیقه به ترتیب پس از انفوزیون وریدی ۳۰ دقیقه‌ای و یک ساعته به اوج خود می رسد. دفع این داروها عمدت به صورت کلیوی است و در صورت وجود عیب کار کلیه ممکن است در بدن تجمع یابند.
نیمه عمر آمینوگلیکوزیدها ۴ ـ ۲ ساعت است که در صورت عیب کار کلیه ممکن است تا ۱۰۰ ساعت نیز افزایش یابد.
اغلب عوارض جانبی آمینوگلیکوزیدها وابسته به مقدار مصرف هستند و از اینرو، در تنظیم مقدار مصرف آنها باید دقت کرد و در صورت امکان نباید دوره درمان را بیش از ۷ روز ادامه داد. مهمترین عوارض این داروها مسمومیت گوشی و تا اندازه‌ای مسمومیت کلیوی است. این عوارض عموما در افراد کهنسال یا بیماران مبتلا به عیب کار کلیه شایعتر هستند. در صورت ابتلای بیمار به عیب کار کلیه (یا ایجاد غلظت پلاسمایی زیاد دارو پس از مصرف‌هر دوز)، فاصله بین دفعات مصرف دارو باید افزایش یابد. اگر عیب کار کلیه شدید باشد، مقدار مصرف دارو را نیز باید کاهش داد.
آمینوگلیکوزیدها ممکن است انتقال پیامهای عصبی ـ عضلانی را مختل سازند و نباید برای بیماران مبتلا به میاستنی گراو تجویز شوند. تجویز مقادیر زیاد این داروها در حین عمل جراحی ممکن است موجب بروز سندرم زودگذر میاستنی گراو در بیماران با عملکرد طبیعی عصب ـ عضله شود.
مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با داروهای مدر بالقوه سمی برای گوش (مانند فوروسماید و اسید اتاکرینیک) ممنوع است و در صورت لزوم مصرف همزمان هر دو دارو، باید فاصله بین مصرف آنها را تا حد امکان افزایش‌داد.
در صورت لزوم مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها با آنتی بیوتیک‌های بتا ـ لاکتام (پنی‌سیلین‌ها و سفالوسپورین‌ها) از مخلوط کردن دو دارو باید خودداری کرد، چرا که هر دو دارو تا حد زیادی بی اثرخواهند شد. در اینگونه موارد، دو دارو را باید جداگانه و در دو نقطه تزریق کرد. همچنین، نباید دو دارو را در یک محلول انفوزیون مخلوط کرد.
در ادامه با سِوِن لَب همراه باشید تا هر کدام از این دارو ها را به طور کامل توضیح دهیم.
از حضور شما در سایت سِوِن لَب SevenLab.ir سپاسگذاریم.
